Tim Vreugdenhil is ondernemer, stadspredikant, spreker, schrijver en oprichter van CityKerk Amsterdam. Deze duizendpoot is van alle markten thuis. Tim is expert in het verbinden van spirituele wijsheid met de maatschappij, het bedrijfsleven en persoonlijke leven. Daarnaast is hij er van overtuigd dat de kerk opnieuw gedefinieerd kan én moet worden. Daarom heeft hij in 2015 CityKerk Amsterdam opgericht. Wij gingen met Tim in gesprek en vroegen naar zijn visie op ‘hoop’.
Tim: “Voor mij is de drieslag ‘geloof, hoop en liefde’ van grote betekenis. Het zijn de belangrijkste woorden die ik ken. Het is me vaak opgevallen dat mensen het idee hebben dat kerk vooral iets met ‘geloven’ te maken heeft. Veel minder bekend is dat christenen ook ‘hopen’. De kern van mijn hoop is een (bijbels) visioen: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Een situatie waarin geloof en hoop niet meer nodig zijn, omdat daar alleen maar liefde is.”
“Hoop gaat in essentie over alles wat groter is dan ik. Groter dus dan mijn roots, mijn invloed, mijn skills, mijn levenstijd. En vooral ook groter dan wat ik zelf kan ritselen of bedenken. Hoe abstract het woord ‘hoop’ ook is, in heel veel praktische situaties biedt het een essentieel inzicht, geeft Tim aan. “Veel situaties (groot of klein) zijn visueel een betonnen muur. Hoop is denken: er moet altijd een deur zijn. Hoop is zien: daar zit ie! En hoop is soms ook echt door die deur gaan. Daarachter is altijd meer ruimte dan de muur zelf suggereert.”
“Hoop gaat over hoe het anders kan”
“Ik kan me nauwelijks een bezielde organisatie voorstellen waarin hoop niet een cruciale rol vervult. Hoop gaat over hoe het anders, beter, mooier kan – en over de mogelijkheden om stappen te zetten in die richting.”
Een inspirerend leider voor Tim, is Mozes. “Veertig jaar is hij onderweg met een volk dat er vaak helemaal geen zin in heeft. Omgekeerd ziet Mozes het zelf soms ook niet meer zitten. Wat zijn leiderschap krachtig maakt is één doel: het beloofde land. Als Mozes alleen ‘reisleider’ was geweest, waren ze daar nooit gekomen. Maar Mozes op z’n best is een handelaar in hoop.” Voor Tim is dit een voorbeeld dat hoop (on)bewust al heel lang wordt ingezet op het gebied van leiderschap.
“Ieder mens kan hopen”
“Vorig jaar zag ik in De Nieuwe Kerk de tentoonstelling over Mahatma Gandhi, Nelson Mandela en Martin Luther King. Wat denk je dat zij voor elkaar hadden gekregen als ze – ieder in zijn eigen situatie – weinig of geen hoop hadden gehad? En bedenk dat ze die hoop grotendeels hadden ontwikkeld vóórdat ze in de spotlights traden. Ieder mens kan hopen. Dat zoveel mensen zich vandaag door onder andere deze drie laten inspireren, stemt mij hoopvol.”
“Ik ken persoonlijke verhalen van mensen die leven met (een medemens met) een beperking. Hoop heeft in hun leven een hele bijzonder dimensie omdat het nooit écht goed komt. Maar er is bij deze mensen vaak sprake van een wonderbaarlijk krachtige hoop: dat éne woordje, die ene blik, die ene stap vooruit, die ene verbetering in wet- en regelgeving…”
“Ik hoop dat op de momenten in mijn leven waarop ik echt zal verliezen wat me nu zo dierbaar is (een deel van mijn gezondheid, een geliefde, zulke situaties) één van de gevolgen zal zijn dat mijn hoop groter wordt – niet kleiner. Daar kun je onmogelijk voor trainen. Maar je kunt er wel op hopen.”
“Paus Johannes Paulus II schreef ooit een boek ‘Over de drempel van de hoop’. Het is lang geleden dat ik het las en ik herinner me niets van de inhoud. Maar de titel raakt me nog altijd. Het is een drempel. Soms een hoge drempel. Kan het, zou het, bestaat het? En dat je dan over die drempel heen kunt stappen.”
